Storm buiten en controle houden binnen/Storm out and keep things in conrol

Gisteren vielen ze allebei op van die onwaarschijnlijke momenten (waarbij normaalgesproken niet gevallen wordt, zeg maar). De ene is een ontzettende klipgeit, die had ik het liefst de hele dag naar buiten gegooid (maar wegens het natte pestweer 's ochtends kon dat natuurlijk niet), toen de oudste uiteindelijk ook weer thuis was, had die zin in veel knuffelen met de grote mensen en de jongste helemaal tot gort slaan :S zaaaaalige combi.
                  Nu was de jongste ook aan het kloten, dus toen ik ten einde raad riep 'WIL je soms ruzie maken?!' riep de kleine druiloor 'ja!' en voegde ogenblikkelijk de daad bij 't woord, sprong bovenop de oudste, die een  flinke trap uitdeelde, dus was het huilen geblazen in stereo.
Allebei in de hoek gezet. Zucht. Heeeeel diep ademhalen, wachten tot de grootste drift over is. Gang op, jassen pakken. Een voor een troosten. Zeggen 'jongens, we gaan naar buiten!' commentaar was 'ik WIL niet naar buiten', ik 'dat vroeg ik ook niet, hier, jas aan'. Pffff.
En toch was dat hele gedoe minder vermoeiend dan achteraf tegen de wind in naar huis fietsen!


Yesterday both of them fell on very unlikeable moments (the moments they usually don't fall, that is). One of them is a real mountaineer, the type you want to throw outside all day (but because of the rainy weather in the morning, gone was the possibility to that one), and when the oldest got home at last, hugging was on the program! With the 'big people', the youngest one was better off slammed in a corner, apparently. How lovely :S
               In all honesty, the youngest one wasn't showing the best behavior ever, so when I shouted 'do you WANT to fight?!' the little rascal yelled 'yes!' and immediately proved his point by jumping on top of the oldest, who kicked him and so now both were crying their eyes out.
Both a penalty: in the corner. Sigh. Breath in really, really deep, wait until the biggest anger has been gone. Then into the hallway, take the coats of the coat rack. Comfort them one at the time. Deliver orders 'guys, we're going outside'. Comment: 'I don't WANT to go outside!'. Me: 'I didn't ask, here, put on your coat'. Pffff.
And still it was less tiring then the cycle route going home, against the wind!